Sevgili okur, bu yazım size biraz Polyannacılık gibi gelebilir. Pandemi sürecinin zorlukları, giden canlar, salgının ilerlemesi ve ekonomik sıkıntılar bir yurttaş olarak yüreğimi acıtıyor. Lakin umudu da elden bırakmamak gerekiyor. Hele söz konusu çocuklarımız ise umudu en çok yeşertmek anne-babaya düşüyor.

Çocuklara bu sürecin gececiğinden, aşı çalışmalarının her geçen gün daha da ilerlediğinden bahsedelim. Bizim odaklanmamız gereken bu süreci verimli hale getirmek.

Mevlana'nın dediği gibi "Bu da geçer YAHU!" Süreç geçecek ve bitecek... Peki siz sürecin sonunda kendinizi nasıl görmek istiyorsunuz?

En son yapılan açıklamalara göre yaklaşık iki ay öğrenciler eğitimlerine online devam edecekler. Ana okul, ilk okul ve orta okul öğrencilerinin evleri aynı zamanda okulları olacak. Bu süreç bize ne kadar zorsa çocuklarımıza da aynı şiddetle zor gelecek. Paylaşımda bulundukları arkadaşları yok, okul ortamı yok, sevdiği öğretmenleri yok... Üstelik evde hareketli yaşamı sürdürmek de çok güç.

Bu süreçte biz ebeveynlere büyük görevler düşüyor. Hep beraber bu süreci daha verimli, umutlu ve huzurlu geçirmek için elimizden geleni yapmalıyız.

PANDEMİ PROGRAMI ÇIKARTIN

Çocuğunuzla hedefler belirleyin ve bu hedefler doğrultusunda bir program çıkartın. Örneğin siz okumak istediğiniz kitapların listesini belirleyin, çocuğunuz da kendisininkini çıkartsın. Çocuğunuz için ders kitapları, test kitapları, okuma kitapları olabilir. Hedefinizi gerçekleştirmek için bir program çıkartın evin en görünen yerine asın. (Buzdolabı bunun için çok ideal.) Programınızı haftalık, günlük ya da aylık olarak daha yüzeysel de çıkartabilirsiniz. Program çıkartmak önemlidir, sizi disipline sokacaktır.

Bugüne kadar ertelediğiniz bir faaliyet olabilir; Örgü öğrenme, bir müzik aleti çalma, şahane bir pasta yapma, kanaviçe işleme, resim çizme... Yapacağınız faaliyete çocuğunuzu mutlaka dahil ederek programa yazabilirsiniz.

Belki de bir yabancı dil öğrenebilirsiniz. Hazır evlerde, boş vakit bulma imkânımız da var. Çocuğunuzla beraber İngilizcenizi geliştirmeye başlayabilirsiniz.

Her gün beş kelime öğrenmeye ne dersiniz? Beş çok mu? Hadi iki kelime olsun.

Bir kutu belirleyin. Her gün öğrendiğiniz iki kelimenin İngilizcesini kağıdın bir yüzüne, Türkçesini öteki yüzüne yazın. Öğrendikten sonra kutunun içine atın. Çocuğunuzla beraber sırayla kutunun içinden çektiğiniz kağıttaki İngilizce kelimeleri birbirinize sorun.

Adı: İngilizce Kelime Bilme Oyunu.

Çocuğunuz bu oyundan keyif alacaktır, hele yetişkinler onunla ilgileneceği için çok mutlu olacaktır.

HAREKETLİ SAATLERİNİZ OLSUN

Hep ders, kitap, okuma, ödev olacak değil ya? Biraz da hareket zamanı. Çocuğunuzla dans saati belirleyebilirsiniz. Evde sevdiğiniz müzikleri açıp eğlenceli vakit geçirmeye ne dersiniz? Ya da egzersiz saatiniz olsun. Sosyal medyada çocuklar için faydalı egzersiz videoları var. Bu videoları açıp çocuğunuzla beraber siz de egzersiz yapabilirsiniz. Hem vücudunuz biraz gevşeyecek kendinizi daha mutlu hissedeceksiniz.

EVİNİZİ OYUN BAHÇESİNE ÇEVİRİN

Oyun, oyun, oyun... Çocuk gelişimi oyunsuz olmaz. Bu sefer ki oyunlar sizin çocukluğunuzdan kopup gelsin. Hani elektrikler giderdi, ah ne günlerdi. Elektrikler gelene kadar bütün aile bir odada, gölge oyunları oynardık. Sıcacık sohbetlerimiz, kahkahalarımızla evlerimiz şenlenirdi.

"Dur bir video çekip, hesabıma atayım?" derdi de olmayınca anın tadını sindire sindire çıkartırdık. Modern hayatın koşturmasından elimizde olmadan kaçırıyoruz anları. Şimdi yakalama vakti olsun mu?

Çocuğunuza kendi çocukluk döneminizden, aile büyüklerinizden övgüyle bahsedin. Her çocuk kendi ebeveynlerinin çocukluk anılarını merak eder. Çocuğunuzla yüzeysel değil, içten muhabbet edin. Kendi çocukluk döneminizden mutlu olduğunuz anları paylaşın. Sonra kendisinin hangi oyundan daha çok keyif aldığını sorun.

Hacivat-Karagöz oyunlarına az mı gülerdik. Sizde evde basit bir şekilde kağıttan Hacivat-Karagöz kuklası yapıp skeçler hazırlayabilirsiniz. Ya da ailece isim-şehir oynayabilirsiniz. Bütün aile fertlerinin katılımıyla hoşça vakit geçirilebilir.

Sözün kısası;

Umutlu olmalı, umutlandırmalıyız çocuklarımızı. Umutsuz bir yaşamdan nefes alamaz insan. En çetin kışın ardından mucizevi bir şekilde çiçekler açıyor. Her gün gecenin karanlığından sonra güneş tüm ihtişamıyla doğuyor. Öyleyse ümitsizlik niye? Ümitsizliği çıkaralım hayatımızdan, çocuklarımızla mutlu olmanın yollarını bulalım.

Kalın sağlıcakla.