Okul zamanında kaleme aldığım bir yazıyı siz değerli okurlarıma tekrar sunmak isterim. Bu hikaye tozlu sayfalarda kaybolmaması anlamında gelecek nesillere; hayal gücünün perdelerinin ne kadar güçlü olduğunu anlatır.

İşte o yazı;

BİR KADIN VE BİR CANAVAR

Kimlik ne bilinmeyenler ne ben ise gölgelerim ile zamanı ve hayatı fethederek kurtları sofralara davet ederim. En bilinmeyen anda onları içtikleri kadehlerde buluta çıkarırım. Ben gölgeleri yaratan ve onları güle çeviren varoluşum; Çizgiler, noktalar renkler, ağaçlar ve her şey içimde yaşayan birer kalıntılardır.

''Hepimiz büyüktük. Küçük küçük parçalarla, aynı üzüntüden payını alan büyük ve hüzünlü kişiler.''

Demek istediğim şu… Bizden başka canavar yok belki…”