"YAŞAM BİR OYUN,
Kazanan, kaybeden, mutlu olan,
mutsuz olup umutla sırasını,
mutlu olmayı bekleyen insancıklar...
Her biri en sadık oyuncusu bu sonsuz oyunun.
Oyunda kazanan ne yazan ne de oynayan,
Bir an için mutlu olan;
Kaybedeni gördükçe yalnızca dışardakiler,
Onlar ki, girecekleri oyun için,
Oyundakilerin sıfırlanmasını beklerler."
Değerli okuyucularım,
Kumar, zevk, heyecan, alışkanlık, hastalık. Çoğu kez büyük kayıp ve acıların kaynağı…
Bu yazıda, "Kumar makinası" gözü ile insancıkları anlatmaya çalıştım, makinanın adını UMUT TACİRİ koydum!
"Umut peşinde koşan, Sayın bayanlar, baylar...
İyi akşamlar. Sizlere kendimi tanıtmak isterim. Ben insanlara umut satarım. Benim gibi kurgulanmış yüzlercesinden biriyim. Adım yok ama numaram var; 1389. Sabah saat 11:00''de başlar, günde 20-22 saat çalışırım.
Bir yanda patronum, diğer yanda umut peşinde koşanlar; hedefleri kazanmak, benden hizmet bekler. Patronum her sabah, bir önceki günün kazancını ve kayıplarını kontrol eder ve beni yeniden kurgular, harcamalarımı kısmam için sağımı solumu ayarlar. Patronuma karşı koyamam. Kaybedersem, patronum hemen cezalandırır, arkadaşlarımdan ve varlığımın nedeni çok sevdiğim insanlardan ayırır beni, karanlık bir köşede terk edilmiş kalırım.
Bir yanda patron, diğer yanda müşteriler tek beklenti içindedirler; kazanmak. Patronum para kazanırken ben insanlara umut dağıtırım.
Ben insanları severim; genç, yaşlı, bay ve bayan, varsıl, fakir, herbirini dinler, umut dağıtırım. İnsanlar, geçer karşıma oturur, bana beklentilerini anlatır, konuşur, içini döker, harcadığı her liranın hesabını sorar, benden olumlu cevap vermemi, onları mutlu etmemi gelecek için umutlandırmamı beklerler.
Paranın tek güç olduğu dünyada, insanlar ile ancak para karşılığı konuşabilirim. Hem patronu ve hem de insanları mutlu edebilmek için kullanabildiğim tek araç da paradır. Ne yazık ki patronum kazanmak için kurgulamıştır beni. Patron kazandıkça mutludur. Müşterilerim de mutlu olmayı beklerler. İnsanları severim onları mutlu etmek isterim, ancak patronun sopası gelir aklıma, vazifemi yaparım.
İnsanların paralarını alırken onları heyecanlandırır, ümitlendirir, oyalar ve gelecek için umutlandırırım. Gençler, orta yaşlılar ve yaşlılar hiç ayırım yapmam. Karşıma çıkan her kişiye umut satarım. En çok orta yaşlı ve yaş almış hanımları severim. Onlar, sadık ve vefalıdırlar. Bana her zaman dost olmaya çalışırlar. Ne yazık ki çoğunu hüsran ile uğurlarım, gelecek kez kazanma beklentisi içinde ayrılırlar.
Ben boş umut taciriyim. Para karşılığı umut satarım. Oltadaki yem misali, insanları çekmek için bazen birkaçını sevindirir, sonra gelenleri karşıma alır ve söylediğim gibi vazifemi yapar sonunda ben kazanırım. Ben kazanmak için kurgulanmışım.
Sıfırlanan insanların arkasında sırasını bekleyenleri gördükçe hüzünlenir, patronumun sopası gelir aklıma vazifemi yaparım. Ben insanları severim, var oluşumun nedenidirler, onlara heyecan ve boş umutlar verirken ben kazanırım. Ben umut taciriyim.
Beni sorarsanız işte adresim; No 1389. Hotel Casino Bellagio, Las Vegas"
Esenlik dileklerimle.
