Bir şeyin üzerine çok konuşulması, o şeyin çözümleneceği anlamına gelmiyor.

Bakınız futbolumuz ortada.

12 Eylül 1980 Cuma sabahı rahmetli babam kendi hayatına sığdırdığı bir başka darbeyi, bu kez radyo başında değil televizyon ekranından Mesut Mertcan'ın sesiyle birlikte görüntüsüyle izliyor, dinliyordu.

Ve bizler sonrasında bugün ülkemin mevcut insan profilinin ekildiği tohumların farkında bile değildik.

O gün ihtilali birçok alkışla karşılarken, Amerika'dan yükselen "Bizim Çocuklar" sözü yıllar sonra yine televizyon ekranlarından milli takım maçında spikerin dilinden kulaklarımızı tırmalıyordu.

Yaparsınız "Bizim Çocuklar"…

Şenol Güneş önderliğindeki "Bizim Çocuklar" futbolun sıvama bölümüne çoktan geçerken, ligimizde beklediğimiz adaleti sağlayacak hakemleri bilgilendirmek üzere getirilen Jaap Uilenberg, konuşsun diye cebine indirilen mangırların melodik tınlamalarına, kulağına ekstra üflenen sözleri ekliyordu "Beşiktaş'ın teknik adamı" sözleriyle.

Uilenberg beyefendinin çıraklarından Arda Kardeşler, ustasından öğrendiklerini Sergen Yalçın ve talebelerinin karşısında takdire şayan bir ustalıkla, Adem Büyük'ün sol kramponu Necip'in böğrüne aynı zamanda dirseği yüzünde patlarken, adil bir şekilde faulu Malatyaspor'a vererek sergiledi.

Jaap Uilenberg-Arda Kardeşler arasındaki usta-çırak ilişkisinin boyutunun yeşil çimler üzerindeki performansı  futbolseverleri açıkçası tedirgin etti çünkü belli oldu ki! Adalet beklenenden çok ama çok uzakta, "Adı henüz konmamış bir futbol ülkesinde".

Futbolun çok konuşularak çözümlenmediğini gördüğümüz bir diğerİ ise anlı şanlı medyamız.

Yazanından, konuşanına ve bunları yönetenine varıncaya kadar herkes Amerika'nın "Bizim Çocukları" kıvamında, sadece ama sadece "Reyting" peşinde koştuğu için futbolun "fosseptik çukurunda" yaşıyoruz.

Ekranlar karşısında, takım elbiseli ve kravatlı futbol adına konuşuyor gibi gözüküp sadece karşı tarafa hatta aynı programdaki arkadaşına (tabii her şey belirlenen format adına) dışkı atarak, arada bir telefon ekranından bakıp; "Arkadaşlar müjde şimdi baktım şu an bizi takip eden insan sayısı 5.000 olmuş" müjdesini verirken kendi fosseptiğinde boğulduğunun farkında bile değiller.

Reyting, reklam alma, para kazanma uğruna takım elbise ve kravat arasına sıkıştırılmış, duvarları sıvama işine "program yapma", "televizyonculuk", "yorumculuk", "yöneticilik" diyenlerin aksine işin özü futbol adına "doğruları" konuşmak olan takım elbisesiz ve kravatsızlara selam olsun çünkü futbolun kurtuluşu bu adamlarda.

Geçmişte, bugün aldığı maaşla tartışılıp kovulan Şenol Güneş'e giyim ve duruşundan dolayı "karizması" yok diyerek, karizma sahibi ağır abilerine bilekteki kol saati uğruna alkış tutanların yaşadıkları bugünkü hüsran inşallah bugünün adı gazeteci, televizyoncu, yorumcu v.b. olan "aymazlara" uyarıcı bir etkisi olur.

*

Bu haftanın sözü Hazreti Pir'den gelsin;

"Kimle gezdiğinize, kimle arkadaşlık ettiğinize dikkat edin. Çünkü; Bülbül güle, karga çöplüğe götürür."

Hz. Mevlâna.