1972 yapımı olan ama, 01 Ocak 1973 tarihinde vizyona giren Fatma Girik ve Kadir İnanır''ın başrollerini paylaştıkları "Leyla ile Mecnun" filmi dönem itibarıyla büyük sükse yapar ve tarihler 1982''yi gösterdiğinde yani bir on sene sonrasında Türk sineması içindeki yaşadığı konu kıtlığıyla tekrar "Leyla ile Mecnun"a sarılır.

Bu sefer başrollerde Orhan Gencebay ve Gülşen Bubikoğlu vardır. Konu arabesk, başrolde de bir arabeskçi olunca film iş yapar.

1533 yılında Fuzûlî kaleme aldığı Leylâ ile Mecnun eserinin, gün gelip de Türkiye''de bu hallere düşeceğini bilir miydi? İster miydi? Bilinmez.

Bilinen bir gerçek var ise o da, işin içinde aşk ve çile var ise biz buna bayılıyoruz.

Aşık olmayı seviyoruz ama bir yandan da âşık olduğumuz her şeyi elimizin tersiyle yıkıp, dökerek viran hâle getiriyoruz.

Her sabah uyandığınız bu güzeller güzeli İstanbul''da, sabahleyin işinize, okula giderken şöyle bir dışarıya baktığınızda size mutluluk veren neler var?

Kuşlara yem veren ihtiyar mı?

Sokak kedisinin başını okşayan bir çocuk mu?

Yoksa tüm bunların dışında İstanbul''un tarihî dokusundan izler mi?

Mesela;

Kız Kulesi,

Sultanahmet Camii,

Ayasofya Camii,

Fatih Camii,

Aya İrini,

Galata Kulesi,

Beylerbeyi Sarayı,

Topkapı Sarayı,

Yerebatan Sarnıcı,

Rumeli Hisarı,

Bozdoğan Kemeri,

Zeyrek Camii,

Kamondo Merdivenleri…

Bu listeye hangimiz …AVM''si ya da …. Kulesi ismini yazabiliriz?

İstanbul''un güzelliği geçmişinde yatmaktadır.

Her şeye rağmen güzeldir İstanbul ya da en azından şimdilik o güzelliğini koruyor diyebiliriz.

Mesela etrafını saran tüm çarpık kentleşme örneği yapılara rağmen, sıyrılıp gökyüzüne merhaba diyen, seyir terasından aslında görmek istemediğiniz, görmekten sıkılıp da bir karavana atlayıp gitmeli bu kentten düşüncesine sarıldığınız "Galata Kulesi" gibi…

Gerçekten gitmeli mi? Bir karavana binip de bu kentten, geçmişin hayallerini cebimize doldurup, gönlümüzde kalacak hoş bir sedâ eşliğinde…