Türk sinema tarihine meraklı iseniz bir dönem sinemamızın bilindik sahnelerini farklı aktörlerden olsada mutlaka izlemişsinizdir.

Mekân Haydarpaşa Tren Garı çıkışı, basamakların en üstünde, elinde tahta bavulu ile duran Anadolu''dan İstanbul''a adım atmış yağız delikanlı.

Ve o delikanlı şu repliği söyler; İstanbul seni yenmeye geldim. Ya sen, ya ben...

İstanbul eskiden beri hep rant şehri olmuştur bakmayın siz şimdilerde ayyuka çıkmış hadiselere .

Rantta değişen tek şey para miktarı.

Yoksul veya zengin mahalleleri, yapıları ve birçok kültürü bir arada tutan İstanbul.

Hayat eskidende pahalıydı şimdide pahalı dedik ya değişen tek şey paranın miktarı.

Değişmeyen bir başka şeyde eskidende dürüst insanlar fakir ve sıradandı şimdide.

Eskidende yağmacı, çökmeci zihniyet her yeri gasp ediyordu şimdide.

Mesela bugün İstanbul''da birçok ev sahibi nasıl ev sahibi oldu? O dönem İstanbul''un boş arazilerine çöken, kısacası devletin arazisini işgal edenler sanki gidip devlete oranın parasınımı verdiler tabiki hayır birde üstüne oy kaygısıyla kendilerine tapu verilince olay bitti.

Bugünün İstanbul''u malesef artık yaşanmaz durumda çünkü artık ekonomik çıkmaz çözülemeyecek halde.

Kiralar almış başını gitmiş. Sanki memlekette asgari ücret 22.000 Euro bizim haberimiz yok.

Vicdansızlık, aç gözlülük sahiplerinin acımasızlığı kol geziyor ve artık tersine göç başladı hatta memurlar İstanbul''a tayin olmak istemiyor. Öğrenciler ev bulmakta zorlanıyor, ev bulsa içine eşya almaya ekonomik gücü yok.

Marketlere gitmeye cesaret yok çünkü etikete karşı savaşı kazanmaya gücünüz yok.

Tersine göç başka bir yüzümüzü daha gösterecek o da aslında insanımızın ortak karakterini. Kısa zaman sonrada aynı İstanbul örneğinde olan şeyleri yaşayacağız, oralarda da aynı tür ev sahiplerinin varlığından haberdar olacağız.

O yüzden "Işınla bizi Scotty" bambaşka ve insanın olmadığı bir galaksiye...