Hiç ilişkilerde işin içinden çıkamadığınız durumlar oldu mu? Ya da bir ilişki tanımınız olup da bir türlü böyle ilişkiyi yaratamadığınız zamanlar?

Nedir bu ilişkilerde bir türlü oturtamadığımız şeyler? Gelin burada bunu anlatmaya çalışayım.

Küçükken Türk filmleri ve masallardaki aşk hikayeleri ile büyümüşüzdür. Beyaz atlı prensler, zengin kız fakir oğlanlar, ya da tam tersi. Sonsuza kadar mutlu hikayeler. Bu gölge modelleri ister istemez bizlerde beyin yıkama ve hipnoz durumu yaratmıştır. Tabii karşımıza çıkan kişileri bu hayali karakterlere oturtmaya çalıştık. Mesela ilişkilerde hep şu olsun istemişizdir.

Beni sevsin

Beni değerli hissettirsin

Zengin olsun

Sadık olsun

Yalan söylemesin

Evine baksın gibi. Bu koşullarda şunu unuttuk. Biz bir ilişkinin içine nasıl katkı oluyoruz? Yani hep beklenti içinde mi olmalıyız? Halbuki ilişkilerde 1. Kural, "Asla hiç kimseden beklenti içine girmemeliyiz" Çünkü eğer beklenti içine girersek hayal kırıklığına uğrayabiliriz.

Bir de roller var. Özellikle evliliklerde. Evliliği bir sistem olarak düşünürsek, direk o rol kimliklerinin kendisi oluveriyoruz. Yani bir çeşit hipnoz. Sonra başlıyor -malıyım-meliyimller. Zorundayımlar. Bir takım görevlerimiz olmalı. Bu da ilişkiyi tabiî ki zamanla öldürmeye başlıyor.

Hiç kimse hiç kimse için bir şey yapmaya mecbur değil

Eğer zorunluluklardan bir ilişki yaratırsak ayaklarımıza da prangaları bağlamış oluruz.

Bir de manavdan sipariş verir gibi koşullar koyuyoruz ilişki tanımlamaların içine. Ve karşı tarafı bu koşullara zorluyoruz. O zaman neşeli ve eğlenceli bir ilişki yerine çatışmalardan bir ilişki yaratmaya başlıyoruz. En korkuncu ve kötüsü ise manipülasyonlardan ilişkiler yaratmak. Karşı tarafa üstünlük sağlamak amacıyla yaratılıyor bu ilişkiler.

Peki nasıl olacak bu ilişki?

Aslında bunun bir tanımı yok. Sadece neşe katarak eğlence katarak hafifletebiliriz ilişkilerimizi. Bir de gelecek beklentisi olmadan şimdiki anda iyi hissedeceğimiz ilişkiler yaratabiliriz. O zaman daha özgür hissederek içimizdeki koşulsuz sevgiyi oluşturmaya başlayabiliriz.

Birbirine koşulsuz katkıdan işleyen bir ilişki neye benzer? Ve böyle bir ilişkiyi eğer oluşturabilirsek bir bakmışız ki bu ilişki "sonsuza kadar mutlu" dediğimiz tanımın enerjisine doğru gitmiş. Çünkü iki taraf da birbirini özgür bıraktığı için zorunluluklardan değil seçimlerden bir ilişki oluşmuş olur.