Merhaba değerli okurlarım;
Yıllardır haksızlığa, hukuksuzluğa, adaletsizliğe, zulme kısacası toplumun kanayan yarası haline gelen sorunları kaleme almayı kendime görev edindim. Bunu da her fırsat bulduğum platformda icra etme gayreti içinde oldum. Çoğu kangrenleşen bu toplumsal sorunları MERCEK altına alıp siz değerli okurlarımın sesi olmaya çalıştım. Amacım toplumun kanayan yaralarına merhem olmaktır. Yazılarımızı okuyan siyasilere, bürokratlara ve yöneticilere siz değerli
vatandaşlarımızın ıstırabını, sıkıntısını çilesini yaşadığınız kanunsuzluğu adaletsizliği lisanı hal ile duyurmak aktarmaktır. Hiç bir zaman birilerinin yandaşlığını ve kalemşorluğunu yapmadım. Doğruya doğru kötüye kötü dedim. Haklı olanın hakkını savundum, hiç bir zaman haksıza da sen haklısın demedim. Asla doğru bildiğim yoldan da önüme çıkan binlerce engellere rağmen Rabbimin yardımıyla vazgeçmedim.
Değerli okurlarım;
İnşallah bundan böyle DOKUZ SÜTUN'da bana ayrılan bu köşede de toplumun dertleriyle dertlenip sorunları dile getireceğim. Bu sorunların çözümü konusunda da öneri, bilgi ve deneyimlerimi aktarmaya çalışacağım.
***
Bu girizgahtan sonra gelelim ilk yazımızın konusuna.
3 Aralık'ta bütün dünyada engelliler günü kutlandı. Bu kutlamalar geçmiş yıllarda tüm dünyada etkinliklerle şölenlerle konferanslarla kutlanırdı. Ama maalesef dünyanın baş belası COVİD-19 nedeniyle tüm kutlamalar iptal edildi. Olsun bu yıl da böyle olsun ama evinde ya da yakınında engellisi olan kardeşlerimizi biz de fırsat buldukça sevindirelim. Onların sanki doğum günüymüş gibi çam sakızı çoban armağanı, maddi imkânlarımız dahilinde bir hediye alıp sevindirelim. Unutulmadıklarını yalnız olmadıklarını onları sevdiğimizi hissettirelim.
Aslında gönül arzular ki yılda 1 gün kutlanan engelliler gününde devletimiz de engelli kardeşlerimize hediye mahiyetinde en az 1000 TL ikramiye verse. Eminim benim gibi düşünen sayıları milyonlara varan engelli aileleri de aynı kanaattadır. İnşallah başta Cumhurbaşkanımız, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, yöneticilerimiz, siyasetçilerimiz bu önerimi dikkate alıp değerlendirirler. Bizler de hayırlı bir işe vesile olmuş oluruz. Çünkü engelli kardeşlerimiz Rabbimizin bizlere birer emanetidirler, o emanetlere gözümüz gibi bakmalıyız.
Şunu da unutmamak lazım, HERKES BİR ENGELLİ ADAYIDIR!
Evet gerçekten ne zaman kimin başına ne geleceğini bilemeyiz. Allah korusun kaldırımda yürüyorsun freni patlayan bir araç gelip kolumuzu bacağımızı koparabilir. Sarhoşun biri direksiyon başına geçip araç hâkimiyetini kaybederek trafikte sen kendi şeridinde giderken gelip sana çarpabilir, bir tarafını sakat bırakabilir. Hatta Allah korusun ölümüne neden olabilir. Hiç kimsenin yarına bir garantisi yok ki. Kime ne zaman nerede ne olacağını ancak bizi yaratan bilir. Rabbim herkesi görünür görünmez kazalardan belalardan korusun.
Değerli okurlarım engelli bir kardeşimize rastladığımız zaman onun hal hatırını soralım, bir ihtiyacı olup olmadığını öğrenip gönüllerini hoş edelim. Gerekirse gideceği yere kadar onlara eşlik edelim, sonuçta onlar da bizler gibi sağlam olmayı çok isterlerdi ama takdiri ilahi. Yaratan öyle uygun görmüş bize düşen de sabretmek, engellilerimize en güzel şekilde destek olmak.
Devlet olarak da birey olarak da elimizden geldiği kadarıyla engelli kardeşlerimize sahip çıkmalıyız. Devletimizin engelli insanlarımızın yaşam koşullarında biraz daha iyileştirme yapması gerektiğine inananlardanım. Devletimiz engelli kardeşlerimizin maaşlarında, evde bakım ücretinde, sosyal faaliyetlerini artırmada en önemlisi tedavilerinde biraz daha iyileştirme göstereceğine ve daha iyisini yapacağına, engelli kardeşlerimize yılda bir defaya mahsus olmak koşuluyla Engelliler Günü'nde bir de ikramiye vereceğini engelliler adına umut ediyorum.
Kalın sağlıcakla...
