Günden güne, yaşanmaz ve nefes alınmaz bir ülke oluyor, bir o kadar  uzak ve bir o kadar da yakın benim güzel memleketim.

Hayata tutunmak, inadına yaşamak istiyoruz hâlâ bu topraklarda tıpkı Şanlıurfa'nın Haliliye ilçesine bağlı Konuklu kırsal mahallesinde ikamet eden, Konuklu İmam Hatip Ortaokulu öğrencisi Merve Akpınar gibi…

Asırlar geçiyor bir yandan ama diğer yandan da geçen asırların içinde inadına geriye doğru adım atıyoruz ilerlemek, muasır medeniyetler seviyesine ulaşmak, yepyeni bir asırda sporun tüm branşlarında dünya ile yarışabilmek için koşullarımızı geliştirmek gibi bir derdimiz yok tam aksine tüm bunları ülkenin sporuna gereksiz demir atmış siyasetin acı söylemi altında çocuklarımızı özellikle kız çocuklarımızı baskı altına alıyoruz ve bundan da gereksiz bir haz duyuyoruz.

"Sen kızsın, şort giyemezsin, erkeklerin yanında oynayamazsın" diyerek dışlanan Merve, bu söylemlere karşı "hayır, ben neden oynayamayayım?" diyerek bildiği, istediği, arzu ettiği yolda ilerlemeye karar vermiş ve sonunda Hentbol Federasyonu'nun davetlisi olarak Ankara'ya davet edilmiştir.

Kendisine sadece kız çocuğu olduğu için kin ve nefretle yaklaşanlara Ataol Behramoğlu'nun "Kızıma" dizelerinde olduğu gibi;

Bütün insanları dostun bil, kardeşin bil kızım

Sevincin ürünüdür insan, nefretin değil kızım

Zulmün önünde dimdik tut onurunu

Sevginin önünde eğil kızım …

Diyerek yaklaşmış ve onuruyla hak ettiğini kazanmıştır.

Spor ve eğitim birlikte bir sistem içinde geliştirilirse bu ülkenin sporun her dalında hak ettiği başarıyı yaşamak tüm çocukların (kız ve erkek ayrım yapmaksızın) hakkıdır.

Herkesin hayalidir modern bir devlette yaşamak ama modern devlet gelişim sürecinde kadınlar hep bir kademe aşağıya itilmiştir. Bu itilme sürecinde ise şiddet çokça kullanılmıştır. Şiddet denilince lütfen aklınıza fiziksel şiddet gelmesin yalnızca fiziksel şiddetin dışında çokça sözel şiddet dili her daim kullanılmıştır. Kadınlar bu şekilde baskı altında tutulmaya ve cinsel bir obje olarak görülmeye çalışılmıştır.

Halbuki gelişmiş toplumlarda, modern devletlerde görülen şey çok nettir; hayatın her alanında birlikte çalışan, birlikte gelişen, birlikte büyüyen kadın ve erkek birlikteliğidir.

Şimdi Merve Akpınar ve temsil ettiği tüm kız çocuklarımıza, Merve'nin yaşattığı başarının hakkını üç, beş alkışla veya sosyal medya paylaşımında beğeni ile bırakmayalım. Bu işin arkasının gelmesini sağlayalım, hayatın her alanında binlerce, milyonlarca Merve'nin var olabilmesi için "Ataerkil"  bir yaşam düzeninin dışına çıkalım.

Kadınlarımıza hak ettiği saygı ve sevgiyi gösterelim.

Merve Akpınar gibi sporun  her alanında gelişimini sağlayarak dünya ile mücadele edebilecek seviyeye getirilmesini sağlayalım. Gelişen modern dünya ile yarışabilmek için önce "İnsana saygı" erdemini unutmayalım.

Şimdi 13 yaşında hayatın gerçeğini sözleriyle adeta tokat gibi yüzümüze vurarak sadece kendi değil, köyünün diğer kızlarınında kaderini değiştiren Merve'nin açtığı yolda tüm kızlarımızın hak ettiğini verelim "şorta" takılmadan…

Evet! Saygıdeğer okurlarım tekrar kusura bakmayın sizlere doya doya sadece spor içeriği olan bir yazı yazamadım diye ama bu ülkede bazı şeylerin savaşını inadını hep birlikte veremezsek kaybeden bizler, kaybeden kızlarımız, kaybeden oğullarımız, kaybeden ülkemiz olacak.

Kaybetmek yok, pes etmek yok.

Nazım ustanın dediği gibi; "Yarin yanağından gayrı her yerde, her şeyde, hep beraber…" olalım ve artık ne Merve, ne de tüm çocuklarımız ağlamasın çocuklar gülsün, dünya gülsün…