Almanya'nın Polonya işgali ve İkinci Dünya Savaşı'nın resmen başlaması sonucu ABD ordusu seferberlik dönemine girdi ve bu süreçte General George S. Patton'un, tank birliklerini geliştirmek ve eğitmekle görevlendirildiğini söylemiştim. Çanakkale Savaşı ve Mustafa Kemal'den dersler çıkarmış Patton bu süreçte birçok manevrayı sevk ve idare etme fırsatı yakalarken bu esnada tank birliklerini denetleyerek geliştirmelerini de yapıyordu. Tatbikatlar dahil Patton her zaman tank birliklerinin düşmanla birinci derecede çatışma içerisinde bulunması gerektiğini, piyadelerin tankların arkasında bir farklarının olmadığını savunuyordu.

Kuzey Afrika'da Fransa ordusunun ilerlemesine yardımcı olmak için görevlendirilen Patton'un ilk işi askerlerin disiplinini sağlamak oldu. Tüm askerlere çatışma sırasında dahi olsa temiz kıyafet ve boyalı ayakkabılar ile durmaları gerektiğini emretti.

Bu disiplinin sayesinde birliklerin düzeni ve savaş gücü gözle görülür bir şekilde değişti. Daha sonrasında Sicilya Cephesi'nde görevlendirilen Patton burada Alman birliklerinin geri çekilmesini sağladı. Ancak bu arada iki askeri korkaklıkla suçlayıp tokatlayınca, kamuoyunu ve eleştirileri üzerine çok çabuk çekti.

En büyük savaşının Bulge Savaşı olduğunu söyleyen Patton burada, 3. Ordu'yu yönetti. Alman askerler tarafından oldukça yakından tanınan Patton, savaş boyunca aktif görev aldı. Sadece tokat attığı dönem geri planda kalacaktı. Onun haricinde Sicilya Cephesi'nde düşmanı şaşırtmak için hayalet ordu görevini üstlenerek oyalama taktiği güttü. Bulge'de ise Alman saflarını delip geçmeyi başaracaktı. Hızlı ve agresif saldırıyı savunan Patton'u yavaşlatmak için üstleri, kimi zaman yakıt ikmalinde zorlarken, kimi zaman da emire itaat etmeme riski dolayısıyla göz önünde bulundurmayı tercih edeceklerdi.

Patton bu süreç zarfında Fransız askerlerin disiplinsizliği ve savaş sahasındaki başarısızlıklarından oldukça rahatsız olacaktı. NATO'da gündemde olan bir şaka vardır ve her ordunun bir ünvanı vardır. NATO'da; "Fransız topçusundan en güvende olacağın yer hedeftir" şakası günümüzde de devam ederken, Patton o dönemde şöyle diyecekti: "Arkamda dost bir Fransız tümeni olacağına, önümde bir Alman ordusu olmasını tercih ederim." Bu söylemleri Patton'un savaşta başına buyruk ve insiyatifi elinde tutarak savaştığının en büyük kanıtıydı.

Asker bir ailenin içinde doğup büyüyen Patton'un hayatı ya bir cephede, ya bir tankta, ya da bir eğitim alanında geçmişti. Taktik ve stratejilerinden çok liderliği, etkileyici konuşması, inisiyatif alma eğilimi ve başına buyruk hareketleri ile ön plana çıkan Patton, savaş alanının kendi kuralları olduğunu ve bu kuralları savaşan askerlerin belirlediğinin en belirgin kanıtıdır. Amerikan iç savaşı ve Birinci Dünya Savaşı, sonrasında Pasifik görevi ve İkinci Dünya Savaşı gibi büyük savaşlarda adını duyduğumuz Patton, bazen askeri kimliği ile ön plana çıkmış, bazen deli olarak adlandırılmıştı. Ancak; "Her ne olursa olsun, o çok iyi bir askerdi" sözleri onun için söylenmişti.