Ölüm, hayatın en bilinen gerçeği.

Hatta ölüm, birçok felsefeciye göre yaşamı anlamlı kılan bir olgu.

Yaşamayı, yaşama dair olanları kıymetli ve çekici yapan bir unsur.

Peki nasıl oluyor da hayatta kalmaya programlanmış bir canlı ölümü arzu edip, kendi hayatını sonlandırabiliyor?

Evet, intahar etmekten bahsediyoruz.

Peki intaharı ne kadar iyi tanıyoruz? Onun oluşum sürecine ne kadar hakimiz?

Bunu önemsiyorum zira intahar düşünceleri olan bireylerin sosyal destek alabiliyor olmasını sağlamak için etkileştikleri çevrenin bilinçli olması gerekiyor.

"Ya dikkat çekmek için söylüyor" ve benzeri ifadeler ile oynadığınız kumar, birinin "haklı çıktım, kimse beni anlamayacak demiştim" gibi düşünmesine yol açarak intaharı pekiştirebilir.

O nedenle bu yazıda intahar modunun aşamalarını tanıyalım ve sonra da bireysel olarak nasıl bir destek becerisi kazanırızı öğrenelim istiyorum.

Genelde intaharın ana motivatörü majör depresyon sürecidir.

Kişi bu süreçte "değersizim; yetersizim; yalnızım; sevilmeyeceğim; beğenilmeyeceğim; hep başarısız olacağım" ve sair düşünceler ile zihnini meşgul eder.

Karşılaştığı olayları ve deneyimlerini bu inançlar çevresinde değerlendirir.

Bu düşünceler ile hayatın anlamını ve motivasyonunu kaybeder.

Böylece keyif, haz ve mutluluk gibi duyguları çok basit aktivitelerden bile alamaz.

Dolayısıyla, daha izole ve kendini doğrulayan verilere odaklanarak yaşamının kalitesi düşer.

Neticede de yaşamına son vermek oldukça cazip gelir.

İntahar modunun ilk aşaması böylece tamamlanır: yani intahar düşünceleri.

İkinci aşama ise plan yapmaktır.

Artık kişi olası intahar senaryoları ile ilgili okumalar, tasarlamalar ve planlar yapmaya başlar.

Bunu netleştirince de son aşama yani intahar girişimi hayata geçebilir.

Tabii ki her intahar girişimi başarılı olmaz. Ancak kendini öldürmeyle ilgili yoğun düşünce ve dürtü atakları gelince girişimler artabilir ve başarı sağlanabilir.

O nedenledir ki her girişimi ciddiye almak zorundayız.

Kendini öldürmeyle ilgili düşünceleri olan yakınlarımız kendilerini bizlere açtıklarında, plan yapma aşamasına geçmeden onlara destek olmalıyız.

Onları yargısızca dinlemeli ve psikiyatri ve psikoterapiye yönlendirmeliyiz.

Unutmayın, birisi intahar düşünceleri ve planları olduğundan bahsediyorsa bu bir yardım çığlığıdır.

Bana yardım et demenin depresyoncasıdır.

O yüzden kendi basit değerlendirmelerinizi bir kenarda tutup, bu ifadeleri ciddiye alınız ve yakınlarınızın desteğe eriştiğinden emin olunuz.