İnsanoğlu var olduğundan beri ister istemez karşılıklı bir beklenti içine giriyor. Adeta genetik miras gibi ‘karşılık beklemek’…

- Biz geldik, sıra sizde.

- Ben aradım, bundan sonra sen ararsın.

- Şimdi ben ısmarladım, bir dahakine sen.

- Şimdi sen dardasın ben yardım ediyorum, ben darda olunca da sen yardım edersin.

- Ben onlara iyilik yapıyorum, onlar ne yapıyor?

Aşina olduğumuz cümle kalıplarını yazdım. Hatta gündelik hayatta kendimiz de kullanmıyor değiliz.

Ebeveyn olarak da çok sık yaptığımız hatalardan biri; çocuklarımıza sevgimizin karşılıklı olduğunu aktarmak.

- Şımarırsan seni sevmem bak.

- Burama kadar geldi. Yaramazlıklarınızdan bıktım. Alıp başımı gideceğim.

- Ablan uslu durduğu için onu daha çok seviyorum.

- Size o kadar kıyafetler alıyoruz, iyi okullara gönderiyoruz. Karşılığı bu mu?

Bu cümle kalıplarıyla küçüklükten beri bize karşılıklı sevmek, karşılıklı bir iş yapmak kodlanıyor. Okul hayatımızda, arkadaş çevremizde, sosyal çevremizde hatta aile içi iletişimlerimizde bile otomatik karşılık bekler oluyoruz.

Oysa karşılık beklediğimiz vakit daha çok yıpranıyoruz.

“Kızlarıma Mektuplar” kitabında Prof. Emre Kongar bakın karşılık beklemeyi nasıl yorumluyor:

“Sevgili kızlarım, sevginize karşılık beklerseniz, gücünüzü yitirirsiniz.

Başkalarına, hem de sevdiklerinize, yani sizi kırabilecek, sizi incitebilecek kişilere bağımlı olursunuz.

İnsanı mutlu kılan, insanı yücelten sevgi uğruna; kırılganlığı artırmak, acımasız, vefasız, çiğ süt emmiş insanlara bağımlı olmak aptallık değil de nedir?”

Emre Kongar’ın belirttiği gibi sevgiyi, karşılık beklemeye bağlamak en çok da bireyin kendisini kırıyor. Sizi kıran, sizi yaralayan bir davranış geliştirmek çok da akıl kârı olmasa gerek.

Evet, haklıyız, haklısınız; çevremizde hep böyle görmüşüz, böyle yetiştirilmişiz. “Karşılık beklemeyelim” demekle de değişilmiyor ki hemen.

Nasıl olacak bu iş?

Farkında olmak bunun ilk adımıdır değerli okurlar. Uzun ve zor bir süreç sizi bekliyor. Alışkanlıkları bırakmak bir anda mümkün değil. Kendinize fırsat ve zaman tanımalısınız.

“Kim olursa olsun, başka birinin karşılığını bekleme moduna girmek en çok bizi yıpratır.”

 Bu cümleyi aklınızın bir köşesine kazıyın. Gün içerisinde bu cümle üzerine düşünün.

Değişim ilk sizinle başlar.

Kimi bu yolda adımlarını yavaş yavaş atar, kimi koşarak.

Önemli olan, farkına varmak ve gündelik hayatta ufak tefek uygulamalara geçmek.

Varacağımız hedef; faizsiz sıfır beklenti.

Üstelik beklentiye girince de, faizler pek bir acımasız oluyor unutmayın.

Kalın sağlıcakla…